
سعدی
رباعی شمارهٔ ۱۰۲
۱
آن رفته که بود دل بدو مشغولم
وافکنده به شمشیر جفا مقتولم
۲
بازآمد و آن رونق پارینش نیست
خط خویشتن آورد که من معزولم
تصاویر و صوت

نظرات
سعید فاضلی