سعدی
رباعی شمارهٔ ۱۷
۱
خیزم بروم چو صبر نامحتملست
جان در قدمش کنم که آرام دلست
۲
و اقرار کنم برابر دشمن و دوست
کانکس که مرا بکشت از من بحلست
تصاویر و صوت
نظرات