سعدی
رباعی شمارهٔ ۲
۱
عشاق به درگهت اسیرند بیا
بدخویی تو بر تو نگیرند بیا
۲
هر جور و جفا که کرده‌ای معذوری
زآن پیش که عذرت نپذیرند بیا
تصاویر و صوت
نظرات
ناشناس
امپرور
پاسخ به ناشناسسلام من یه نسخه از کلیات سعدی دارم که با چیزی که در این قسمت گنجور اومده کاملاً مطابقت داره و تصحیح کننده هم هیچ حاشیه ای در مورد اینکه ممنکه به جای "درگهت" کلمۀ "درگهش" بوده نیاورده. به نظر من متن گنجور درسته