سعدی
رباعی شمارهٔ ۲۵
۱
گر زخم خورم ز دست چون مرهم دوست
یا مغز برآیدم چو بادام از پوست
۲
غیرت نگذاردم که نالم به کسی
تا خلق ندانند که منظور من اوست
تصاویر و صوت
نظرات
امین