سعدی
رباعی شمارهٔ ۸۷
۱
منعم که به عیش میرود روز و شبش
نالیدن درویش نداند سببش
۲
بس آب که میرود به جیحون و فرات
در بادیه تشنگان به جان در طلبش
تصاویر و صوت
نظرات