سعدی

بعد از "دعوی از قبل خصم" جمله تموم می شه و این دو بیت میادنه مرد است آن به نزدیک خردمند/که با پیل دمان پیکار جویدبلی مرد آن کس است از روی تحقیق / که چون خشم آیدش، باطل نگوید

با سپاس، متأسفانه این حکایت به طور کامل اینجا نوشته نشده‌است که اکنون بنده در زیر متن کامل آن را از روی نسخه تصحیح روان‌شاد فروغی بزرگ اینجا می نویسم، گرچه نوشته‌ام را بازبینی کرده‌ام اما به‌هرروی امیدوارم که در نوشته دچار لغزش و خطا نشده باشم!:«یکی از پسران هارون‌الرشید پیش پدر آمد خشم‌آلود که فلان سرهنگ‌زاده، مرا دشنام مادر داد. هارون ارکان دولت را گفت جزای چنین کس چه باشد؟ یکی اشاره به کشتن کرد و دیگری به زبان بریدن و دیگری به مصادره و نفی!هارون گفت ای پسر، کَرَم آنست که عفو کنی و گر نتوانی تو نیزش دشنام مادر ده! نه چندانکه انتقام از حد درگذرد، آنگاه ظلم از طرف ما باشد و دعوی از قِبَل خصم:نه مردست آن به نزدیک خردمند**که با پیلِ دمان پیکار جویدبلی مرد آنکس است از روی تحقیق**که چون خشم آیدش، باطل نگویدیکی را زشت‌خویی داد دشنام**تحمل کرد و گفت ای نیک‌فرجامبَتَر زانم که خواهی گفتن آنی**که دانم عیب من چون من ندانی»اگر بتوانید از روی این نوشته متن اصلی تارنما را هم اصلاح کنید، بسیار خوب خواهد بود :-)