سعدی

حکایت شمارهٔ ۲۴

پیشِ یکی از مشایخ گله کردم که: فلان به فَسادِ من گواهی داده است.

گفتا: به صَلاحش خجل کن!

تو نیکو روِش باش تا بَدسگال

به نقصِ تو گفتن نیابد مَجال

چو آهنگِ بربَط بود مستقیم

کی از دستِ مطرب خورد گوشمال؟

۱۳۹۹/۰۴/۱۸ - ۲۲:۵۰:۵۶

سلامامروز بیش از پیش خود و دیگران را، نیازمند شنیدن و دانستن و به‌کار بردن، سخنان پر ارزش و چون گهر بزرگان ادب و دانش این گیتی می‌بینم.

۱۳۹۹/۰۶/۰۷ - ۱۴:۰۱:۵۸

سلام. قسمتی از حکایت ناقص نوشته شده. شکل صحیح: گفتا! به حسنش، به صلاحش خجل کن.

۱۳۹۹/۰۸/۰۱ - ۲۲:۵۷:۰۲

سلام .چه قدر نسل امروز محتاج نصیحتهای حکیمانه سعدیست.