سعدی
حکایت شمارهٔ ۳
عبدالقادرِ گیلانی را، رَحْمَةُ اللهِ عَلَیْهِ، دیدند در حرمِ کعبه روی بر حَصْبا نهاده، همی‌گفت: ای خداوند! ببخشای! وگر هرآینه مستوجب عقوبتم؛ در روزِ قیامتم نابینا برانگیز تا در رویِ نیکانْ شرمسار نشوم.
۲
روی بر خاکِ عجز، می‌گویم
هر سحرگه که باد می‌آید:
۳
«ای که هرگز فرامشت نکنم
هیچت از بنده یاد می‌آید؟»
تصاویر و صوت
نظرات
صدیق ریگی
پاسخ: با تشکر، بیت جا افتاده مطابق فرموده اضافه شد.
payam
فرزاد اسماعیل زاده
مجید محمدپور
بیگانه
بی دل
سید رضا نوعی ( حکیم )
سفید