
سعدی
حکایت شمارهٔ ۶
زاهدی مهمان پادشاهی بود. چون به طعام بنشستند، کمتر از آن خورد که ارادتِ او بود و چون به نماز برخاستند، بیش از آن کرد که عادت او، تا ظنِّ صَلاحیت در حق او زیادت کنند.
۲
ترسم نرسی به کعبه، ای اعرابی
کاین ره که تو میروی به ترکستان است
چون به مُقام خویش آمد، سفره خواست تا تَناوُلی کند. پسری صاحبِ فراست داشت. گفت: ای پدر! باری به مجلس سلطان در، طعام نخوردی؟ گفت: در نظر ایشان چیزی نخوردم که به کار آید. گفت: نماز را هم قضا کن که چیزی نکردی که به کار آید.
۴
ای هنرها گرفته بر کفِ دست
عیبها بر گرفته زیرِ بغل
۵
تا چه خواهی خریدن ای مغرور
روزِ درماندگی به سیمِ دغل
تصاویر و صوت















نظرات
علیرضا
مهرزاد شایان
عامر هاشمی
سید عامر هاشمی
محمدرضا حسن بیگی
حسین
بیشتر به خود ماست که چگونه ببینیم ،
علیرضا زیارتی alirezaziarati۱۲۰۵@gmail.com
رضا از کرمان
پاسخ حضرتعالی در تکمیل حاشیه دوست گرامی آقا حسین به عرض میرسانم که موضوع وپیام اخلاقی این حکایت در نفی ریا کاری است شخصی زاهد در حضور حاکم غذا کمتر از معمول میخورد ونماز وعبادت خود را مفصلتر وطولانی تر از همیشه میخواند تا در نظر پادشاه با این ترفند وریا کاری شخصی مومن جلوه نماید تا شاید از قبل آن متنفع گردد کاری که متاسفانه این روزها در جامعه به وفور شاهدآن هستیم حالا معنی ابیات ترکستان وکعبه در دوجهت مخالف هم واقعند ترکستان تقریبا در شمال وکعبه در جنوب سعدی علیه الرحمه میفرمایند با ریاکاری،تظاهر ودروغ هرگز به کعبه که در اینجا استعاره از حضور خداوند است نخواهی رسید بلکه در جهت خلاف در حرکتی وریا کاری وفریب به این میماند که شخص عیوب خودش را در زیر بغل خود از دید سایرین پنهان نموده و هنر خویش را در کف دست گرفته وبه مردمان عرضه نماید تا در انظار عمومی با این ریاکاری شخص محترمی جلوه نماید واز دیگران تایید بگیرد روز درماندگی که حتما کنایه از محضر حق و روز جزا است ایشان میفرمایند ای انسان متظاهر ریاکار در روز قیامت در محضر خداوند بدان که با دغل وریاکاری به تو پاداش نخواهند داد چون آنجا به خلوص اعمال امتیاز داده میشه نه به فریبکاری وبدان که با نقاب نمیتونی خداوند رو هم فریب بدی و با این سکه تقلبی قادر به خرید نخواهی بود کنایه از دریافت پاداش امیدوارم تونسته باشم کمکی در تفهیم بهتر کلام کرده باشم . شاد وخرم باشید.
رشید الدین وطواط
تابش
پاسخ ادبی برای کسانی که از این بیت سعدی برای تخریب طرف مقابل استفاده می کند ما را برسان به کعبه ای یار عزیز گر مقصد تو کعبه نه ترکستان است