سعدی
حکمت شمارهٔ ۲۸
فریب دشمن مخور و غرور مداح مخر، که این دام زرق نهاده است و آن دامن طمع گشاده. احمق را ستایش خوش آید چون لاشه که در کعبش دمی فربه نماید.
۲
الا تا نشنوی مدح سخنگوی
که اندک مایه نفعی از تو دارد
۳
که گر روزی مرادش بر نیاری
دو صد چندان عیوبت بر شمارد
تصاویر و صوت
نظرات
هادی کریمی
روح اله مزارعی
مالک شعاعی
نریمان