سعدی

سعدی

حکمت شمارهٔ ۹۳

آن را که گوش ارادت گران آفریده‌اند، چون کند که بشنود و آن را که کمند سعادت کشان می‌برد، چه کند که نرود؟

۲

شب تاریک دوستان خدای

می‌بتابد چو روز رخشنده

۳

وین سعادت به زور بازو نیست

تا نبخشد خدای بخشنده

۴

از تو به که نالم که دگر داور نیست

وز دست تو هیچ دست بالاتر نیست

۵

آن را که تو رهبری کسی گم نکند

وآن را که تو گم کنی کسی رهبر نیست

تصاویر و صوت

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 316
گلستان سعدی به خط محمدحسین کشمیری و نقاشی مانوهار داس نسخهٔ کتابخانهٔ دیجیتال دانشگاه کمبریج » تصویر 255
گلستان سعدی به خط خوانا و زیبای میرزا محمدحسین شیرازی سال ۱۲۷۱ هجری قمری » تصویر 293
گلستان به خط شکستهٔ خوانا و زیبا تحریر شده در دارالخلافهٔ طهران » تصویر 119
کلیات شیخ سعدی علیه الرحمه به خط محمد حسینی اصفهانی - گلستان مورخ ۱۲۵۹ هجری قمری » تصویر 127
گلستان سعدی به خط کاتب سلطانی میر علی حسینی به سال ۹۷۵ هجری قمری در بخارا » تصویر 258
کلیات سعدی نسخهٔ ۱۰۳۴ هجری قمری » تصویر 190
گلستان به همراه بوستان در حاشیه » تصویر 228
گلستان سعدی خوشنویسی شده و مذهب مورخ بیستم شوال ۱۱۳۵ هجری قمری » تصویر 326
گلستان به خط توسط عبداللطیف شروانى سال ۹۷۱ هجری قمری » تصویر 272
گلستان با بوستان در حاشیه به خط محمدرضا تبریزی سنهٔ ۹۸۰ هجری قمری » تصویر 304
کلیات سعدی مذهب و مصور نسخه‌برداری شده توسط عبدالله بن شیخ مرشد الکاتب در قرن دهم هجری » تصویر 248
گلستان بایسنقری موزهٔ چستر بیتی کتابت به سال ۸۳۰ هجری قمری در هرات » تصویر 100
شرح گلستان دکتر محمد خزائلی » تصویر 737

نظرات

user_image
محمدحسین ایراندوست
۱۴۰۱/۰۵/۰۲ - ۰۵:۳۷:۱۸
بنام خدا مراد سعدی در این حکمت این است که برخی از انسانها  از ازل شقی آفریده شده اند .  و گوش آنها به شنیدن حق سنگین است. قرآن به این دسته می گوید : «خَتَمَ اللَّهُ عَلَی قُلُوبِهِمْ وَعَلَی سَمْعِهِم»  یعنی : خدا مهر نهاد بر دلها و گوشهای ایشان، برای همین از سوی حق چیزی نمی شنوند. این دسته همان گروه هستند که سعدی گفت :  آن را که گوشِ ارادت گران آفریده‌اند، چون کُند که بشنود.  برخی از انسانها هم سعید و سعادتمند هستند. و کمند سعادت آنها را به سمت رستگاری می کشاند. سپس سعدی در یک قطعه دو بیتی گوید که وصل به حق و رسیدن به خدا با کشش از جانبِ خداست نه با کوشش محض. به قول سعدی این سعادت به زور بازو نیست. برای همین شب برای دوستان خدا مثل روز رخشنده است.   1- گوش ارادت : یک نوع استعاره است از نوع اضافه ی اقترانی ، زیرا  وجود «مضاف » برای « مضاف الیه» یک واقعیت است.  برعکس اضافه ی استعاری که وجود « مضاف » برای « مضاف الیه » یک واقعیت نیست. و معنای آن پذیرفتن و اطاعت و بندگی است.    2-  گران : هم مقابلِ سبک است به معنای سنگین. و هم مقابلِ ارزان است به معنای پربها. و هم مجازا به معنای ناپسند و ناگوار است. در اینجا به معنای اول است یعنی سنگین.