سعدی
شعر ۲۱ - قصیده
۱
جاء الشتاء ببرد لامرد له
و لم یطق حجر القاسی یقاسیه
۲
لاکاس عندی و لا کانون یدفئنی
کنی ظلام و کیسی قل مافیه
۳
دعالکتاب و خل الکیس یا اسفا
علی کساء نغطی فی دیاجیه
۴
ارجوک مولای فیما یقتضی املی
والعبد لم یرج الا من موالیه
نظرات