شما اینجا هستید :
سعدی

سعدی

غزل شمارهٔ ۶۳ - این غزل در تذکرهٔ مرآت الخیال امیر علیخان سودی به نام شیخ سعدی است

۱

بربود دلم در چمنی سرو روانی

زرین کمری، سیمبری، موی میانی

۲

خورشیدوشی، ماهرخی، زهره جبینی

یاقوت لبی، سنگدلی، تنگ دهانی

۳

عیسی نفسی، خضر رهی، یوسف عهدی

جم مرتبه‌ای، تاجوری، شاه نشانی

۴

شنگی، شکرینی، چو شکر در دل خلقی

شوخی، نمکینی، چو نمک شور جهانی

۵

جادوفکنی، عشوه‌گری، فتنه‌پرستی

آسیب دلی، رنج تنی، آفت جانی

۶

بیدادگری، کج کلهی، عربده‌جویی

لشکرشکنی، تیر قدی، سخت کمانی

۷

در چشم امل معجزهٔ آب حیاتی

در باب سخن نادرهٔ سحر بیانی

۸

بی زلف و رخ و لعل لب او شده سعدی

آهی و سرشکی و غباری و دخانی

تصاویر و صوت

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 1280

نظرات

user_image
مهدی
۱۳۹۱/۰۷/۱۲ - ۰۸:۲۹:۰۴
این غزل فقط در آغاز و بیت هشتم فعل دارد. از غزلهای تکنیکی حضرت سعدی محسوب می شود.
user_image
محمد رضا کاظمی
۱۳۹۲/۰۳/۲۰ - ۱۵:۵۶:۵۵
این غزل مثل حلوا شیرین است وبسیار فنی وهنرمندانه
user_image
شکوه
۱۳۹۲/۰۳/۲۰ - ۱۶:۱۰:۲۲
شنگ شوخ و ظریف و زیبا و لوند است و خلاصه شاهدی مطلوب!
user_image
مرضه
۱۳۹۲/۰۴/۱۱ - ۱۶:۰۸:۴۷
این غزل زیبا رو برای اولین بار محمد رضا کاظمی برا خوند بسیار لذت بردم ازش ممنونم
user_image
محمود ...ازدشتستان
۱۳۹۲/۱۲/۱۴ - ۰۳:۰۳:۳۳
سلام به همه...درمورد بیت آخر، من درنسخه ی محمدعلی فروغی دیده ام که نوشته (بی زلف و رخ ولعل لب او شده سعدی)که احتمالا همان بی زلف و رخ قشنگتر است.
user_image
محمود ...ازدشتستان
۱۳۹۲/۱۲/۱۴ - ۰۳:۱۶:۴۶
سلام.به نظرمن این غزل نه تنهازیباترین غزل شعرفارسی است ،بلکه اساتید ادبیات جهان اگربخواهند در همه ی زبانها، زیباترین شعرتاریخ ادبیات جهان را پیدا کنند ناچارند که سراغ این غزل را بگبرند.اگرسعدی غیراز این غزل ،دیگرهیچ شعری نداشت،هیچ چیز از ارزشهای سعدی کم نمی کرد.
user_image
میلاد
۱۳۹۷/۰۶/۲۷ - ۰۲:۳۲:۰۲
برای بیتِ آخر که هم معنی بده و هم وزن یکدست بشه این جور میشه نوشت :در زُلف و رُخَش ، لَعل و لَبَش ، زُو شُدِه سَعدی(سَع دی خونده میشه )
user_image
آشیل
۱۳۹۸/۱۰/۰۲ - ۱۱:۴۲:۴۹
فتحعلی شاه قاجار که در شهوترانی و عیاشی شهره آفاق بود علاوه بر عیش و عشرت با چند ده زنی که در حرم شاهی داشت از التفات و میل به پسران زیبا هم غافل نمیشد. مشهور شده که روزی پس از دیدن پسری وجیه و خوش منظر چنین سرود :بازم زده آتش آتشین رخساری خورشید قصب پوش قبا گلناریناوک فکنی ، کمان بدستی ، مستیزیبا پسری ، ستمگری ، خونخواری که پر واضح است وزن و شاکله این دو بیت را از شیخ اجل ، سلطان بلامنازع سخن حضرت سعدی علیه الرحمه وام گرفته است .
user_image
مهدی
۱۳۹۹/۰۲/۱۲ - ۰۸:۴۰:۲۳
باقلواست
user_image
نیما
۱۳۹۹/۰۶/۱۲ - ۰۵:۱۳:۱۵
در کتاب شمع انجمن دو بصورت زیر آمده است تنگ شکرینی به جای شنگی شکرینی و در چشم اجل به در چشم امل
user_image
محسن
۱۳۹۹/۰۹/۱۲ - ۱۴:۰۹:۳۸
چقدر قشنگه این شعر
user_image
saeed ahadkish
۱۳۹۹/۰۹/۲۵ - ۰۴:۰۱:۱۸
سعدی در عین حال که به بهترین شکل ممکن از وزن کلمات استفاده کرده در بهترین حالت ممکن هم آرایه مراعات النظیر رو به کار برده مثلکمر.بر.میان دربیت اولخورشید.ماه.زهره یاقوت.سنگ در بیت دومعیسی.خضر یوسف جم.تاج.شاه در بیت سومو....
user_image
محسن
۱۳۹۹/۱۰/۰۴ - ۱۵:۴۰:۵۱
در بیت 6:"شکر شکنی"باید"لشکر شکنی"باشد
user_image
حمیدرضا
۱۴۰۰/۱۰/۱۶ - ۱۰:۳۱:۴۴
همین شعر با تغییراتی اندک در دیوان امامی هروی هم آمده است و احتمالاً با توجه به ناهمخوانی سبک و محتوای آن با سایر اشعار شیخ اجل از او باشد: امامی هروی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۹