سعدی
شمارهٔ ۱۲۰
۱
حقیقتیست که دانا سرای عاریتی
ز بهر هشتن و پرداختن نفرماید
۲
من این مقام نه از بهر آن بنا کردم
که پنج روز بقا اعتماد را شاید
۳
خلاف عهد زمان بی‌خلاف معلومست
که هیچ نوع نبخشد که باز نرباید
۴
بلی به نیت آن تا چو رخت بربندم
به جای من دگری همچنین بیاساید
۵
ازین قدر نگریزد که مرغ و ماهی را
به قدر خویش حقیر آشیانه‌ای باید
۶
سرای دام همایست نیک‌بختان را
بود که در همه عمرت یکی به دام آید
۷
بسا کسا که گرش در به روی بگشایی
سعادت ابدت در به روی بگشاید
۸
حلال نیست که صورت کنند بر دیوار
که رد شرع بود زو خلل بیفزاید
۹
همین نصیحت سعدی به آب زر بنویس
که خانه را کس ازین خوبتر نیاراید
تصاویر و صوت
نظرات