سعدی

سعدی

شمارهٔ ۱۳۲

۱

حدیث وقف به جایی رسید در شیراز

که نیست جز سلس البول را در او ادرار

۲

فقیه گرسنه تحصیل چون تواند کرد

مگر به روز گدایی کند، به شب تکرار

تصاویر و صوت

کلیات سعدی به تصحیح محمدعلی فروغی، چاپخانهٔ بروخیم، ۱۳۲۰، تهران » تصویر 1227

نظرات

user_image
mohamad
۱۳۸۹/۱۱/۲۵ - ۰۵:۰۰:۲۶
ایهام زیبای شعر در دو کلمه ادرار و تکرارادرار:مقرری طلاب -بولتکرار:تکرار درس - تکرار گدایی
user_image
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳
۱۴۰۱/۰۸/۰۷ - ۰۴:۴۵:۳۰
سلسل البول وزن را خراب می کند باید سلس البول باشد شاید هم بنده نتوانستم بخوانم چون شک داشتم اصلاح نکردم  شما یک بررسی بفرمایید در نسخه خطی هم سلس البول آمده
user_image
عباسی-فسا @abbasi۲۱۵۳
۱۴۰۱/۰۸/۰۷ - ۰۵:۴۲:۰۱
سلس البول حالتی است که ادرار در اختیار شخص نیست و قطره قطره خارج می شودادرار به معنای حقوق و مستمری است در جای دیگر هم سعدی از آن استفاده کرده استمرا در نظامیه ادرار بودشب و روز تلقین و تکرار بود یعنی جریان وقف در شیراز به جایی رسیده و تنگ و بسته شده و در اختیار گرفته اند که افراد ذیحق فقط به صورت قطره چکانی در آن حقوق و مستمری می گیرندجریان وقف و وقف خواران در شیراز داستانی مفصل دارد و امروزه هم همین طور باقی مانده البته حافظ هم به آن اشارت داردفقیه مدرسه دی مست بود و فتوی دادکه می حرام ولی به ز مال اوقاف است بیت دوم هم آکنده از ایهام استتکرار یک اصطلاح است در درس حوزویفقیهی که دست و شکمش خالی است چگونه می تواند درس بخواند؟ باید روز گدایی کند و شب درس بخواند البته ظاهرا در زمان سعدی تحصیل به معنی درس خواندن به کار نمی رفته بنابراین معنی دیگری در پشت آن نهفته است تحصیل به معنای کسب روزی است یعنی فقیه فقیر چگونه می تواند کسب روزی کند؟ جز اینکه روز گدایی کند و شب هم آن کار را تکرار کند در اینجا تکرار به معنای اصلی است یعنی دوباره انجام دادن