سعدی
شمارهٔ ۱۵
۱
یکی از بخت کامران بینی
دیگری تنگ عیش و کوتهدست
۲
آن در آن چاه خویشتن نفتاد
وین برین تخت خویشتن ننشست
۳
تاج دولت خدای میبخشد
هر که را این مقام و رتبت هست
۴
لاجرم خلق را به خدمت او
کمر بندگی بباید بست
تصاویر و صوت
نظرات