سعدی
شمارهٔ ۲۶
۱
گر سفیهی زبان دراز کند
که فلانی به فسق ممتازست
۲
فسق ما بیبیان یقین نشود
و او به اقرار خویش غمازست
تصاویر و صوت
نظرات