سعدی

شمارهٔ ۷۰

۱

کاملانند در لباس حقیر

همچو لؤلؤ که در صدف باشد

۲

ای که در بند آب حیوانی

کوزه بگذار تا خزف باشد

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

روح اله

۱۳۹۹/۰۴/۰۲ - ۰۱:۲۷:۰۲

سلامشعر سخت و سنگین و نامفهومی بنظر میرسهکسی میتونه کمک کنه؟

nabavar

۱۳۹۹/۰۴/۰۲ - ۱۴:۲۹:۵۲

گرامی روح اللهکاملانند در لباس حقیرهمچو لؤلؤ که در صدف باشدای که در بند آب حیوانیکوزه بگذار تا خزف باشدگویا می گوید: انسان های کامل دربند لباس فاخر و گرانبها نیستند مانند مروارید با ارزشی که در صدف پنهان است انسان کامل را به مروارید تشنیه کرده.بیت دوم:ای آن که به دنبال آب حیاتی همان ظرف گلی بهتر است از کوزه ، که کنایه از بی پیرایه و ساده زندگی کردن است.

nabavar

۱۳۹۹/۰۴/۰۲ - ۱۴:۴۴:۳۱

پوزش تشبیه درست است