سعدی
رباعی شمارهٔ ۲۴
۱
آن گل که هنوز نو به دست آمده بود
نشکفته تمام باد قهرش بربود
۲
بیچاره بسی امید در خاطر داشت
امید دراز و عمر کوتاه چه سود؟
تصاویر و صوت
نظرات