سعدی

رباعی شمارهٔ ۴

۱

گر در همه شهر یک سر نیشترست

در پای کسی رود که درویش ترست

۲

با این همه راستی که میزان دارد

میلش طرفی بود که آن بیشترست

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

حسن

۱۳۹۴/۰۳/۰۳ - ۲۱:۱۰:۲۱

مصرع پایانی این ونه است میلش طرفی بود که زر بیشترست

هورداد

۱۳۹۵/۱۲/۰۲ - ۰۰:۵۵:۰۴

کاش استاد برای این ابیات هم داستان همراه میکردند...گوهریست

پدرام باستانی پور

۱۳۹۶/۰۷/۱۵ - ۱۶:۰۰:۵۶

در پانویس صفحه 927 در دیوان "کلیات سعدی" بر اساس نسخه "محمدعلی فروغی" که صحیح ترین نسخه موجود از "کلیات سعدی" است، نوشته شده:"در نسخ چاپی (میل از طرفی کند که زر بیشتر است) و غلطی است آشکار.دلیل نادرستی بودن آن طور نگارش آنست که شاخص میزان یا ترازو همواره به جانب کفه ای متمایل است که در آن جنس سنگین تری گذاشته شده، خواه زر باشد، خواه هر چیز دیگر. بنابراین واژه "آن" که در اینجا بر عملکرد همواره میزان مبتنی است، درست است نه واژه "زر".