سعدی
رباعی شمارهٔ ۴۰
۱
تا دل ز مراعات جهان برکندم
صد نعمت را به منتی نپسندم
۲
هر چند که نو آمدهام از سر ذوق
بر کهنه جهان چون گل نو میخندم
تصاویر و صوت
نظرات