سعدی

رباعی شمارهٔ ۶

۱

تا یک سر مویی از تو هستی باقیست

اندیشهٔ کار بت‌پرستی باقیست

۲

گفتی بت پندار شکستم رستم

آن بت که ز پندار شکستی باقیست

تصاویر و صوت

عکس

صوت

نظرات

mojtaba

۱۳۹۶/۱۰/۱۲ - ۰۶:۱۰:۱۹

توحید همینه؟

هاتف سیاه کوهیان

۱۳۹۷/۱۱/۱۱ - ۱۴:۳۰:۵۷

استاد محمد مجتهد شبستری در جلسه اول درسگفتارهای «معنای زندگی در پنج دین بزرگ جهان» این رباعی را به شکل زیر خوانده است که به نظر میرسد شعر زبانی روشن تر و معنایی عمیق تر پیدا کرده است:تا ذره ای از وجود و هستی باقیستبازار فریب و خودپرستی باقیستگفتی بُت خویش را شکستم،رَستم این بُت که تو خویش را شکستی باقیست

سیامک کیهانی

۱۳۹۸/۱۱/۲۳ - ۱۲:۰۹:۵۵

درود البته این رباعی در کتاب رباعی سرایان از آغاز تا قرن هشنم هجری به نام شیخ احمد جام آمده است