صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۱۴۸۵
۱
برق خاشاک گنه، روزه تابستان است
دود این آتش جانسوز به از ریحان است
۲
می توان یافت ز سی پاره ماه رمضان
آنچه ز اسرار الهی همه در قرآن است
۳
هست در غنچه لب بسته این ماه نهان
گلستانی که نسیمش نفس رحمان است
۴
مشو از عزت این مهر الهی غافل
که درین مهر بی گنج گهر پنهان است
۵
ماه رویی که شب قدر بود یک خالش
در سراپرده ماه رمضان پنهان است
۶
میکند روزه ماه رمضان عمر دراز
مد انعام درین دفتر و این دیوان است
۷
غفلت از تشنگی و گرسنگی کم گردد
که لب خشک بر این بند گران سوهان است
۸
باش با قد دو تا حلقه این در صائب
که مراد دو جهان در خم این چوگان است
تصاویر و صوت
نظرات
راستی
مهدی