صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۱۶۰۱
۱
آیتی چون خط مشکین تو در قرآن نیست
نقطه چون خال تو در دایره امکان نیست
۲
محک آدمیان چهره گندم گون است
دست رد هر که بر این رنگ زند انسان نیست
۳
دید تا قامت موزون ترا سرو سهی
داد انصاف که بالاتر ازین امکان نیست
۴
می توان دید ز سیما گهر هر کس را
چیست در سینه مکتوب که در عنوان نیست؟
۵
چه زر و سیم که در فقر نکردیم تلف
فقر گنجی است که در زیر زمین پنهان نیست
۶
کف خاکستر صائب چه بلندی گیرد؟
سرمه را منزلت خاک در اصفاهان نیست
تصاویر و صوت
نظرات
فتوحی رودمعجنی