صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۱۶۷۶
۱
ازان به خاطر من ترک کار دشوارست
که بار دوش توکل شدن به دل بارست
۲
اثر گذار اگر عمر جاودان خواهی
که زندگانی هر کس به قدر آثارست
۳
ازان به تلخی هجر از وصال ساخته ام
که رعشه دارم و این جام سخت سرشارست
۴
امید هست که شیرازه گهر گردد
ز تار و پود جهان رشته ای که هموارست
۵
شد از شکست خریدار، توتیا گهرم
همان ز ساده دلی تشنه خریدارست
۶
ازان همیشه بود وقت می پرستان خوش
که هر کجا که غمی هست رزق هشیارست
۷
تو بی دریغ به ویرانه گنج می بخشی
وگرنه درد ترا دل کجا سزاوارست؟
۸
نفس شمرده زنان راست دل بجا صائب
چمن صحیح بود تا نسیم بیمارست
۹
جواب آن غزل آصفی است این صائب
زمانه ای است که هر کس به خود گرفتارست
تصاویر و صوت
نظرات
هانیه
طُرفه‌گردان
سفید