صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۱۶۷۷
۱
حضور خاطر اگر در نماز معتبرست
امید ما به نماز نکرده بیشترست
۲
به گرمی جگر ما دل که خواهد سوخت؟
درین بساط که خورشید آتشین جگرم
۳
شرر به آتش و شبنم به بوستان برگشت
حضور خاطر عاشق هنوز در سفرست
۴
ز دار و گیر خزان و بهار آسوده است
چو سرو هر که درین روزگار بی ثمرست
۵
حباب کسب هوا می کند ز بی بصری
درین محیط که کشتی نوح در خطرست
۶
دمید صبح قیامت، رسید روز جزا
هنوز صائب مغرور مست و بیخبرست
تصاویر و صوت
نظرات
راضیه