صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۲۰۲۸
۱
این آهوی رمیده ز مردم، نگاه کیست؟
این فتنه پیشخدمت چشم سیاه کیست؟
۲
با شمع آفتاب چه می جوید آسمان؟
شب تا به روز، دیده اجم به راه کیست؟
۳
در آتش است نعل مه نو ز آفتاب
تا نعل آفتاب در آتش ز ماه کیست؟
۴
بیش است از پیاله خورشید، این شراب
مستانه جلوه های فلک از نگاه کیست؟
۵
تخم امید، روی زمین را گرفته است
تا روی گرم برق، نصیب گیاه کیست؟
۶
شور قیامت از دل مرغان بلند شد
تا شاخ گل، نمونه طرف کلاه کیست؟
۷
گردون به گرد دیده ما می کند طواف
تا این سیاه خانه، شبستان ماه کیست؟
۸
خود را نکرد جمع فلک با هزار چشم
خرمن به باد داده برق نگاه کیست؟
۹
ای کوه طور، گردن دعوی مکن بلند
آخر دل شکسته ما جلوه گاه کیست؟
۱۰
معمور شد ز لطف تو هر ملک دل که بود
صائب خراب کرده چشم سیاه کیست؟
تصاویر و صوت
نظرات