صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۲۲۱۳

عشق سلطان و عقل دهقان است

رزق دهقان ز عدل سلطان است

عشق چون آفتاب کنعانی

عقل ده گانه همچو اخوان است

کیست گردن ز حکم عشق کشد؟

عشق انگشتر سلیمان است

ظلمات سواد هستی را

مشرب عشق، آب حیوان است

عقل در بارگاه حضرت عشق

منفعل چون نخوانده مهمان است

عقل مرغی است در قفس محبوس

عشق سیمرغ قاف امکان است

عقل فرمان پذیر تکلیف است

عشق سیلاب کفر و ایمان است

آسمان سفره ای است پر نعمت

عشق آن سفره را نمکدان است

اقتدا تا به مولوی کرده است

شعر صائب تمام عرفان است

دیوان صائب تبریزی - به کوشش محمد قهرمان، ج ۲ (غزلیات: ت ـ خ) - صائب تبریزی - تصویر ۶۲۵

یدالله کائدی ( قائدی )

۱۳۹۴/۰۶/۳۰ - ۱۹:۱۷:۲۰

عاشق نشسته به از عاقل متحرک ._____________________________________واژه ای روشن تر از عشق در دلم گُل نداددیریست ، ولوله ایست در سرم .ای همگناه من درین سرمستی ندانستم که تو همان عکس بی رنگ عشقیکه با در دلم نشستی .درین گیراگیر ( عقل ) و ( عشق ) ( من ) و ( عشق ) چون شعله ای نشستیم و ( تو ) و ( عقل ) در « مشغله ای (1)دیوانه تر از من ،با « شحنه ای » (2)بر خاستی . یدالله کائدی ( قائدی ) هیستون تکزاس____________________________________(1) بکوی میکده یاربّ سحر چه مشغله بودکه جوش شاهد وساقی وشمع ومشعله بود .(2) ما را ز منع عقل مترسان و می بیار کان شحنه در ولایت ما هیچکاره است . ( حافظ )

یدالله کائدی ( قائدی )

۱۳۹۴/۰۶/۳۱ - ۰۱:۴۳:۳۸

در شعر ( عاشق نشسته به از عاقل متحرک ) با عرض معذرت یک کلمه جا افتاده است . سط 6 را اینگونه اصلاح فرمائید . ( که با هوئی در دلم نشستی . متشکرم . کائدی

یدالله کائدی ( قائدی )

۱۳۹۴/۰۶/۳۱ - ۰۱:۵۴:۳۵

عاشق نشسته به ار عاقل متحرک ______________________ دیریست ولوله ای درسرم واژه ای روشن تر از عشق در دلم گُل نداد .ای همگناه من درین سر مستی ندانستم که تو همان عکس بر رنگ اوئی که با ( هوئی ) در دلم نسشتی .در این گیراگیر و من و عشق چو شعله ای نشستیم و تو و عقل ، در مشغله ای (1)دیوانه تر از من ، با شنحنه ای (2) بر خاستی . یدالله کائدی ( قائدی ) هیستون تکزاس .____________________________(1) بکوی میکده یا رب سحر چه مشغله بود که جوش شاهد و ساقی و شمع و مشعله بود (2) ما را ز منع عقل مترسان و می بیار کان شنحه در ولایت ما هیچکاره است ( حافظ )

موسی عبداللهی

۱۴۰۲/۰۶/۲۸ - ۱۲:۴۱:۱۱

🔹شرح ابیات: 🔰عشق، سلطان عاشق و عقل استاد دانشمند است. روزی و رزق مرد عقل، از عدالت سلطان است. عشق شبیه به خورشید کنعانی است که درخشش و نور خود را به همه جا می‌دهد. ✍️ و عقل، مانند ده برادر و همدم است. کیست که گویی از دست حکم و فرمان عشق فرار می‌کند؟ عشق شبیه به انگشتر سلیمان است که قدرت و تاثیر بی‌نظیری دارد. ظلمات و تاریکی‌های وجود را، مشروب عشق، آب حیات و زندگی می‌سازد. ✅ عقل در حضور حضرت عشق، نقش منفعل و ناشنوایی را به خود می‌گیرد و میهمانی نخوانده است. عقل شبیه به پرنده‌ای است که در قفسی ازادیش را از دست داده و عشق شبیه به سیمرغی است که امکان پرواز و رهایی را دارد. 🔑 عقل، از فرمان خداوند تکالیف و وظایف را پذیرفته و اجرا می‌کند، در حالی که عشق شبیه به سیلابی است که دین و باورهای مختلف را همزمان می‌سازد. آسمان به عنوان یک میزبان باران نعمت‌هاست و عشق، نمکدانی است برای آن سفرهٔ فراوانی. تمامی آثار صائب تمام عرفان را در خود جای داده است و از آن استنباط می‌کند.

صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۲۲۱۳

تصاویر و صوت

نظرات

یدالله کائدی ( قائدی )

یدالله کائدی ( قائدی )

یدالله کائدی ( قائدی )

یدالله کائدی ( قائدی )

موسی عبداللهی