صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۲۲۲۰
۱
آب خضر و می شبانه یکی است
مستی و عمر جاودانه یکی است
۲
بر دل ماست چشم، خوبان را
صد کماندار را نشانه یکی است
۳
پیش آن چشمهای خواب آلود
ناله عاشق و فسانه یکی است
۴
در مقامی که غور باید کرد
قطره و بحر بیکرانه یکی است
۵
کثرت خلق، عین توحیدست
خوشه چندین هزار و دانه یکی است
۶
پله دین و کفر چون میزان
دو نماید، ولی زبانه یکی است
۷
رهروانی که راست چون تیرند
همه را مقصد و نشانه یکی است
۸
دو جهان سنگ راه سالک نیست
نسبت تیر با دو خانه یکی است
۹
گر هزارست بلبل این باغ
همه را نغمه و ترانه یکی است
۱۰
نشود نور مهر پست و بلند
پیش ما صدر و آستانه یکی است
۱۱
عاشقی را که غیرتی دارد
چین ابرو و تازیانه یکی است
۱۲
خنده در چشم آب گرداند
ماتم و سور این زمانه یکی است
۱۳
پیش مرغ شکسته پر صائب
قفس و باغ و آشیانه یکی است
تصاویر و صوت
نظرات