صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۲۶۴
۱
نه ز خامی نقش ها را خام می بندیم ما
پرده بر چشم بد ایام می بندیم ما
۲
دیده خونخوار ما را نیست سیری از شکار
خاکساری را به خود چون دام می بندیم ما
۳
فیض بالادست مینا را طلب در کار نیست
چون لب ساغر، لب از ابرام می بندیم ما
۴
می شود همچون فلاخن شهپر پرواز ما
سنگ اگر بر جان بی آرام می بندیم ما
۵
مطلب ما بی دلان از چشم بستن خواب نیست
در به روی آرزوی خام می بندیم ما
۶
گرچه زخم صبح از خورشید می‌گردد زیاد
رخنه خمیازه را از جام می بندیم ما
۷
در به روی گفتگو، هر چند باشد دلپذیر
با زبان چرب چون بادام می بندیم ما
۸
در ره افتادگی از ما کسی در پیش نیست
نقش بر روی زمین هر گام می بندیم ما
۹
تیغ را دندانه می سازد سپر انداختن
از دعا دایم راه دشنام می بندیم ما
۱۰
بستگی کفرست در آیین ما آزادگان
می شود زنار اگر احرام می بندیم ما
۱۱
نیست صائب چون شرر ما را به جان دلبستگی
چشم در آغاز از انجام می بندیم ما
تصاویر و صوت
نظرات
پارسا
محمود خان بیکی
مریم دلگشا