صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۲۶۴۹
۱
در بیابان خار اگر در پای مجنون می‌رود
جوی خون از دیده لیلی به هامون می‌رود
۲
برنمی‌گردد به ساغر می چو شد جزو بدن
کی ز خاطر یاد آن لب‌های میگون می‌رود؟
۳
گر نه از خلوت شود اسرار حکمت منکشف
چون می نارس چرا در خم فلاطون می‌رود؟
۴
گردن‌افرازی به اوج اعتبار از عقل نیست
کرسی‌دار از ته پا زود بیرون می‌رود
۵
می‌شود عالم سیه صائب به چشم مهر و ماه
گر به این دستور آه ما به گردون می‌رود
تصاویر و صوت
نظرات