صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۲۶۵
۱
یاد ایامی که با هم آشنا بودیم ما
هم‌خیال و هم‌صفیر و هم‌نوا بودیم ما
۲
معنی یک بیت بودیم از طریق اتحاد
چون دو مصرع گرچه در ظاهر جدا بودیم ما
۳
بود دایم چون زبان خامه حرف ما یکی
گرچه پیش چشم صورت‌بین دو تا بودیم ما
۴
چون دو برگ سبز کز یک دانه سر بیرون کند
یک‌دل و یک‌روی در نشو و نما بودیم ما
۵
می‌چرانیدیم چون شبنم ز یک گلزار چشم
از نواسنجان یک بستان‌سرا بودیم ما
۶
بود راه فکر ما در عالم معنی یکی
چون دو دست از آشنایی یک‌صدا بودیم ما
۷
دوری منزل حجاب اتحاد ما نبود
داشتیم از هم خبر در هر کجا بودیم ما
۸
اختر ما سعد بود و روزگار ما سعید
از سعادت زیر بال یک هما بودیم ما
۹
چاره‌جویان را نمی‌دادیم صائب درد سر
دردهای کهنه‌ی هم را دوا بودیم ما
تصاویر و صوت
نظرات
سفید
فاطمه یاوری