صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۲۷۴۳

صیقل دل فیض آه صبحگاهی می دهد

صبحدم بر صدق این معنی گواهی می دهد

ما به دریا لب نیالاییم و چرخ آبگون

می به ما دریاکشان از گوش ماهی می دهد

هر که می داند که دردسر به قدر دولت است

کی کلاه خود به تاج پادشاهی می دهد؟

خنده رویی می دهد یاد از پریشان خاطری

قبض بر جمعیت خاطر گواهی می دهد

قهرمان عشق بیتاب است در خون ریختن

این محیط از موج خود سوزن به ماهی می دهد

این جواب آن غزل صائب که ناصح گفته است

تا لب ساغر به خون من گواهی می دهد