صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۲۸۶

نور معنی در جبین تاک می بینیم ما

در قدح افشرده ادراک می بینیم ما

کوری آلوده دامانان وسواس صلاح

دختر رز را به چشم پاک می بینیم ما

کعبه دل را که ساق عرش تا زانوی اوست

از شکاف سینه صد چاک می بینیم ما

هر سر مژگان ما شمع تجلی می شود

چون در آن رخسار آتشناک می بینیم ما

ای مروت سر برآر از جیب انصاف و ببین

تا چها از گردش افلاک می بینیم ما

جوهر کشتن نداری، لاف بی رحمی مزن

روزگاری شد در آن فتراک می بینیم ما

زخم چندین تیر طعن از زاهدان خودفروش

بر جگر از جلوه مسواک می بینیم ما

نیست بی اسرار وحدت می پرستی های ما

آتش ایمن ز چوب تاک می بینیم ما

صائب آن فیضی که مخموران نیابند از شراب

در طلوع نشئه تریاک می بینیم ما