صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۳۰۰۱
۱
مرا پیمانه کی سیر از شراب ناب می‌سازد؟
کجا ریگ روان را شبنمی سیراب می‌سازد؟
۲
سفیدی‌های مو گفتم پر و بالم شود، غافل
که غفلت بادبان را پرده‌های خواب می‌سازد
۳
به دریا می‌رساند سیل خاک پای در گل را
خوشا احوال آن سالک که دل را آب می‌سازد
۴
ز هر خامی نمی‌آید فریب پختگان دادن
تسلی کی دل پروانه را مهتاب می‌سازد؟
۵
لطیف افتاده و بی‌رنگ چندان آب این دریا
که ماهی را ز هجر خویشتن قلاب می‌سازد
۶
عبث خم در خم من دارد آن ابر و کمان صائب
دل هرجایی من کی به یک محراب می‌سازد؟
تصاویر و صوت
نظرات