
صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۳۰۶
۱
ای در آتش از گل روی تو نعل لالهها
ماه رخسار ترا از حلقه خط هالهها
۲
من که صد خونین جگر را داغ میدادم به طرح
میکنم دریوزه داغ این زمان از لالهها
۳
ناله سوزان اگر از دل چنین آید به لب
پرده فانوس گردد، پرده تبخالهها
۴
ای که محو چشم خوبان گشتهای، ایمن مباش
کاین بلاهای سیه دارد عجب دنبالهها
۵
کاروان اشک ما را آتشی در کار نیست
آتش این کاروان است آتشینپرگالهها
۶
جمع برگردد، پریشان گر رود تیر از کمان
میرسد یک جا به دل فیض پریشان نالهها
۷
صحبت نیکان بود اکسیر ناقصطینتان
میشود یاقوت در پیمانه گل، ژالهها
۸
مهر خاموشی شود گل بر دهان بلبلان
هرکجا صائب شود آغاز، خونین نالهها
تصاویر و صوت


نظرات