صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۳۳۵۲
۱
رو نهان از دل بی کینه نمی باید کرد
اینقدر ناز به آیینه نمی باید کرد
۲
در جوانی ز می ناب گذشتن ستم است
شنبه خود شب آدینه نمی باید کرد
۳
می توان تا گره زلف پریشانی ساخت
دل خود را گره سینه نمی باید کرد
۴
می برد دیده بی شرم طراوت ز عذار
جلوه بی پرده در آیینه نمی باید کرد
۵
تا به اکسیر ریاضت نکنی خون را مشک
خرقه چون نافه ز پشمینه نمی باید کرد
۶
تشنه چشمی غم همکاسه ز دل می شوید
باده در جام سفالینه نمی باید کرد
۷
تیغ بر مرده کشیدن ز جوانمردی نیست
غیبت مردم پیشینه نمی باید کرد
۸
می کند فاش زبان راز نهان را صائب
دزد را محرم گنجینه نمی باید کرد
تصاویر و صوت
نظرات
Abolfazl Nasrollahi