صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۳۸۸۴
۱
کجاست می که مرا شیرگیر گرداند
دماغ خشک مرا جوی شیر گرداند
۲
خمار سردنفس را مجال حرف مده
که صبح را نفس سرد پیر گرداند
۳
سخن پذیر دلی نیست در قلمرو خاک
سخن برای چه کس دلپذیر گرداند
۴
نمی شودزتب شکوه آتشین نفسم
اگر قضا وطنم کام شیر گرداند
۵
مرا چه رتبه پیغام آن دهن صائب
همین بس است مرا در ضمیر گرداند
تصاویر و صوت
نظرات