صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۴۰۸۳

از گرد راه قاصد مطلوب می رسد

روشنگر دو دیده یعقوب می رسد

من کز پیام عام تو یک گل نچیده ام

دستم کجا به غنچه مکتوب می رسد

گل سرفراز شهرت از اقبال بلبل است

ما را چه نازها که به مطلوب می رسد

آدم به سخت جانی من نیست در جهان

صبر من از زیارت ایوب می رسد

گر پی کنی به ناخن پای نسیم مصر

پیغام در لباس به یعقوب می رسد

صائب حدیث خام ز ما پختگان مجوی

می در شرابخانه ما خوب می رسد