صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۴۱۲۳
۱
از همت بلند اثر در جهان نماند
یک سرو در سراسر این بوستان نماند
۲
روشندلان چو برق گذشتند از جهان
خاکستری بجای ازین کاروان نماند
۳
در بسته مانددیده یعقوب انتظار
از قاصدان مصر مروت نشان نماند
۴
مرغان نغمه سنج جلای وطن شدند
جز بیضه شکسته درین آشیان نماند
۵
از چشم سرمه دار دوات آب شد روان
شیرین زبانی قلم نکته دان نماند
۶
در گلشن همیشه بهار بهشت جود
برگی ز باد دستی فصل خزان نماند
۷
صائب زبان خامه به کام دوات کش
امروز چون سخن طلبی در میان نماند
تصاویر و صوت
نظرات