صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۴۶۷۰
۱
سینه ای چاک نکردیم درین فصل بهار
صبحی ادراک نکردیم درین فصل بهار
۲
گریه ای از سر مستی به تهیدستی خویش
چون رگ تاک نکردیم درین فصل بهار
۳
ابر چون پنبه افشرده شد از گریه و ما
مژه ای پاک نکردیم درین فصل بهار
۴
جگر سنگ به جوش آمد و ما سنگدلان
دیده نمناک نکردیم درین فصل بهار
۵
لاله شد پاک فروش از عرق شبنم و ما
عرقی پاک نکردیم درین فصل بهار
۶
غنچه از پوست برون آمد و ما بیدردان
جامه ای چاک نکردیم درین فصل بهار
۷
دامن تازه گلی صید به سرپنچه سعی
همچو خاشاک نکردیم درین فصل بهار
۸
حیف و صد حیف که در راه نسیم سحری
خویش را خاک نکردیم درین فصل بهار
۹
با دو صد خرمن امید، ز غفلت صائب
تخم در خاک نکردیم درین فصل بهار
تصاویر و صوت
نظرات
لولی‌وش