صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۴۶۸۴
۱
چو شمع، جان ز نسیم سحر دریغ مدار
ز دوستان سبکروح سر دریغ مدار
۲
ز بوی سوختگی روح تازه می گردد
ز شمع خرده جان چون شرر دریغ مدار
۳
درین حدیقه اگر دوستدار چشم خودی
نظر ز مردم روشن گهر دریغ مدار
۴
یکی است کام نهنگ و صدف درین دریا
ز هر که لب بگشاید گهر دریغ مدار
۵
به کار دشمن خونخوار خود گره مپسند
ز هیچ آبله ای نیشتر دریغ مدار
۶
به یک نظر سر شبنم به آفتاب رسید
توجه از من بی پا وسر دریغ مدار
۷
جبین روشن خورشید لوح تعلیمی است
که روی زرد خود از هیچ در دریغ مدار
۸
چو آفتاب اگر میل تاج زر داری
ز هیچ ذره فروغ نظر دریغ مدار
۹
شکوفه گل ز وصال ثمر به ریزش چید
ز خاک راهگذر سیم و زر دریغ مدار
۱۰
سری ز رخنه دیوار باغ بیرون کن
ز هیچ راهنوردی ثمر دریغ مدار
۱۱
درین دو هفته که میراب این چمن شده ای
نظر ز صائب آتش جگر دریغ مدار
تصاویر و صوت
نظرات