صائب تبریزی

صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۴۷۴۸

۱

اینطرفه که گنجایش غم می شود افزون

هرچند شود سینه من تنگ فضاتر

۲

خون است ز رنگینی لفظم دل معنی

از باده بود شیشه من هوش رباتر

۳

صائب چه نهان دارم ازو صورت احوال؟

کز آینه آن روی بود روی نماتر

۴

ای صفحه رخسار تو ازگل بصفاتر

مژگان بلندت ز سر زلف رساتر

۵

از صلح بودچاشنی جنگ تو افزون

دشنام تو از بوسه بود روح فزاتر

۶

ازنعمت دیوار محال است شود سیر

چشمی که شد از کاسه در یوزه گداتر

۷

از چشم هوسناکتر افتاده دل من

از برگ بود ریشه من سربه هواتر

۸

برنسبت خود رشک برد عاشق مغرور

نزدیکی دل کرد مرا از تو جداتر

۹

گردیدز خط حسن غریب تو یکی صد

گوهر شودازگردیتیمی به صفاتر

۱۰

حسن می گلرنگ یکی صد شود ازموج

از خط لب میگون تو شد هوش رباتر

تصاویر و صوت

دیوان صائب تبریزی (مطابق نسخه دو جلدی ۱۰۷۲ ه. ق، به خاط صائب از مجموعه شخصی) به اهتمام جهانگیر منصور  ج ۲ - صائب تبریزی - تصویر ۳۰۸
دیوان صائب تبریزی - به کوشش محمد قهرمان، غزلیات (ذ-م)، جلد پنجم - محمدعلی صائب تبریزی - تصویر ۱۱۱

نظرات

user_image
بردیا
۱۳۹۶/۰۳/۰۷ - ۰۸:۱۴:۰۶
به‌نظرم، سه بیت اول باید برن آخر. الان، مطلع غزل بیت چهارم شده.