صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۵۲۰۶

زخم ما را بستر آرام باشد از نمک

سرمه خواب کباب خام باشد از نمک

از ملاحت آن لب میگون چنین نازک شده است

آب می گردد ز می چون جام باشد از نمک

دلپذیر از عشق شورانگیز شد خوان زمین

سفره خوش آغار و خوش انجام باشد از نمک

غفلت بیدرد می گردد زیاد از حرف تلخ

بستر خواب کباب خام باشد از نمک

از نمک شیرین شود صائب اگر بادام تلخ

تلخی آن چشم چون بادام باشد از نمک