صائب تبریزی

صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۵۳۰۲

۱

عشرت روی زمین در بردباری دیده ام

نقش پایم نقش خود در خاکساری دیده ام

۲

وای بر جانم اگر عزت پرستان پی برند

اعتباری را که در بی اعتباری دیده ام

۳

خضر در ظلمت سرای چشمه حیوان ندید

آنچه من از فیض درشب زنده داری دیده ام

۴

حسن در زندان همان برمسند فرماندهی است

من عزیز مصر را در وقت خواری دیده ام

۵

لخت دل بسیار از چشمم به دامن رفته است

داغ چندین لاله چون بهاری دیده ام

تصاویر و صوت

دیوان صائب تبریزی - به کوشش محمد قهرمان، غزلیات (ذ-م)، جلد پنجم - محمدعلی صائب تبریزی - تصویر ۳۷۷

نظرات

user_image
شریفی
۱۳۹۶/۰۴/۱۶ - ۲۲:۵۱:۴۴
مصرع آخر"چون ابر بهاری دیده ام"کلمه "ابر" جامانده.
user_image
حسین
۱۳۹۹/۰۴/۱۰ - ۰۴:۵۴:۱۱
در مصرع آخر، قبل از کلمه "بهاری" یک کلمه مثل جوی یا ابر از قلم افتاده است.