صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۵۴۱۵
۱
در سماع بی‌خودی چون دست بالا می‌کنم
کوچه‌ها در رود نیل چرخ پیدا می‌کنم
۲
با سویدای دل از سیر فلک‌ها فارغم
گردش پرگار در مرکز تماشا می‌کنم
۳
طور را گستاخی موسی بیابان مرگ کرد
من همان از سادگی عرض تمنا می‌کنم
۴
بی‌خودی مرهم به داغ تنگدستی می‌نهد
هردو عالم را به یک پیمانه سودا می‌کنم
۵
بادبان کشتی می می‌کنم سجاده را
با پری‌رویان مشرب سیر دریا می‌کنم
۶
دامن اکسیر خرسندی به دست آورده‌ام
زهر اگر ریزند در جامم گوارا می‌کنم
۷
مردم از مینا به ساغر باده می‌ریزد و من
از تنک‌ظرفی می از ساغر به مینا می‌کنم
۸
تا به کی صائب عنان‌داری کنم سیلاب را
دست برمی‌دارم از دل رو به صحرا می‌کنم
تصاویر و صوت
نظرات