شما اینجا هستید :
صائب تبریزی

صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۵۶۶۵

۱

نقد جان در بغل از بهر نثار آمده ایم

همه جا رقص کنان همچو شرار آمده ایم

۲

عشق استاده و ما جای دگر مشغولیم

به طواف حرم از بهر شکار آمده ایم

۳

نقد جان چیست که در راه فنا نتوان باخت؟

ما درین کار به صد حرص شرار آمده ایم

۴

برگ ما لخت جگر، میوه ما بار دل است

ما چه نخلیم ندانیم به بار آمده ایم

۵

چشم باطن بگشا، رم مخور از ظاهر ما

گنج عشقیم که در کسوت مار آمده ایم

۶

چهره عیش در آیینه ما ننموده است

تا به این خانه پر گرد و غبار آمده ایم

۷

پرده سنگ خطر دامن ساحل بوده است

دل ما خوش که ز دریا به کنار آمده ایم

۸

نیست یک نقطه بیکار درین صفحه خاک

ما درین غمکده یارب به چه کار آمده ایم

۹

چون گل از خاک به نظاره رویش صائب

با طبقهای پر از زر نثار آمده ایم

تصاویر و صوت

دیوان صائب تبریزی - به کوشش محمد قهرمان، غزلیات (ذ-م)، جلد پنجم - محمدعلی صائب تبریزی - تصویر ۵۶۲

نظرات

user_image
jfrym۸۷۰۹@gmail.com 𐎶𐎼𐎿𐎠𐎭
۱۴۰۳/۰۳/۰۷ - ۱۱:۱۷:۲۵
نقد جان در بغل از بهر نثار آمده ایم همه جا رقص کنان همچو شرار آمده ایم عشق استاده و ما جای دگر مشغولیم به طواف حرم از بهر شکار آمده ایم نقد جان چیست که در راه فنا نتوان باخت؟ ما درین کار به صد حرص شرار آمده ایم برگ ما لخت جگر، میوه ما بار دل است ما چه نخلیم ندانیم به بار آمده ایم چشم باطن بگشا، رم مخور از ظاهر ما گنج عشقیم که در کسوت مار آمده ایم چهره عیش در آیینه ما ننموده است تا به این خانه پر گرد و غبار آمده ایم پرده سنگ خطر دامن ساحل بوده است دل ما خوش که ز دریا به کنار آمده ایم نیست یک نقطه بیکار درین صفحه خاک ما درین غمکده یارب به چه کار آمده ایم چون گل از خاک به نظاره رویش صائب با طبقهای پر از زر نثار آمده ایم
user_image
jfrym۸۷۰۹@gmail.com 𐎶𐎼𐎿𐎠𐎭
۱۴۰۳/۰۳/۰۷ - ۱۱:۲۴:۴۴
نقد جان در بغل از بهر نثار آمده ایم همه جا رقص کنان همچو شرار آمده ایم عشق استاده و ما جای دگر مشغولیم به طواف حرم از بهر شکار آمده ایم نقد جان چیست که در راه فنا نتوان باخت؟ ما درین کار به صد حرص شرار آمده ایم برگ ما لخت جگر، میوه ما بار دل است ما چه نخلیم ندانیم به بار آمده ایم چشم باطن بگشا، رم مخور از ظاهر ما گنج عشقیم که در کسوت مار آمده ایم چهره عیش در آیینه ما ننموده است تا به این خانه پر گرد و غبار آمده ایم پرده سنگ خطر دامن ساحل بوده است دل ما خوش که ز دریا به کنار آمده ایم نیست یک نقطه بیکار درین صفحه خاک ما درین غمکده یارب به چه کار آمده ایم چون گل از خاک به نظاره رویش صائب با طبقهای پر از زر نثار آمده ایم