صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۵۷۲۱

چو خامه معنی نازک در آستین دارم

چرا ز سرزنش تیغ دل غمین دارم

چو آفتاب مرا چرخ خاکمال دهد

به جرم این که سخنهای آتشین دارم

به فکر معنی نازک شدم چو مو باریک

چه غم ز موی شکافان خرده بین دارم

ز زیر چرخ مقوس چگونه بگریزم

هزار ناوک دلدوز در کمین دارم

چو شاخ گل ز شکستن چگونه سرپیچم

هزار معنی رنگین در آستین دارم

چه از هزار طرف رونهاده اند به من

مگر چو آینه من جان آهنین دارم

بیا ز وادی من ای گرهگشا بگذر

که من به هر سر مو صد هزار چین دارم

میان اینهمه نازک طبیعتان صائب

منم که سر خط توفیق بر جبین دارم