صائب تبریزی

صائب تبریزی

غزل شمارهٔ ۵۷۷۴

۱

ز بحر کسب هوا چند چون حباب کنیم؟

به هیچ و پوچ دل خویش چند آب کنیم؟

۲

نظر چگونه به روی تو بی حجاب کنیم؟

که ما حجاب ز نظاره نقاب کنیم

۳

بود ز روز قیامت حیات ما افزون

ز عمر اگر شب هجر ترا حساب کنیم

۴

چو نیست یک دو نفس بیش عمر شبنم ما

همان به است که در کار آفتاب کنیم

۵

به ما دل کسی از دوستان نمی سوزد

مگر به آه دل خویش را کباب کنیم

۶

به تشنه چشمی ما رحم نیست خوبان را

ز آفتاب مگر دیده ای پر آب کنیم

۷

کنیم داغ ترا چون به مرهم آلوده؟

به گل چگونه نهان قرص آفتاب کنیم؟

۸

چو نیست بهره ز خورشید طلعتان ما را

خنک دلی ز تماشای آفتا کنیم

۹

ز چشم شور همان در شکنجه می کوشند

گر به خون جگر صلح از شراب کنیم

۱۰

ز شور عشق دل خویش چون سبک سازیم؟

نمک جدا به چه تدبیر ازین کباب کنیم؟

۱۱

گناه ما چو فزون است از حساب و شمار

چه لازم است که اندیشه از حساب کنیم؟

۱۲

نظاره رخ او نیست حد ما صائب

مگر ز دور تماشای آن نقاب کنیم

تصاویر و صوت

دیوان صائب تبریزی - به کوشش محمد قهرمان، غزلیات (ذ-م)، جلد پنجم - محمدعلی صائب تبریزی - تصویر ۶۱۵

نظرات

user_image
Seyed Tabibi
۱۳۹۹/۰۴/۰۲ - ۰۹:۰۳:۰۱
در مصرع دوم بیت هشتم کلمه آفتا باید آفتاب باشد.