صائب تبریزی
غزل شمارهٔ ۵۹۵۲
۱
حوصله وصل آن نگار ندارم
دام به اندازه شکار ندارم
۲
بحر به پیمانه حباب نگنجد
در ره او چشم انتظار ندارم
۳
نیست به پیغام خشک نیز امیدم
طالع ازان لعل آبدار ندارم
۴
از رخ چون آفتاب لاله عذاران
غیر دو چشم شفق نگار ندارم
۵
طاقت من نیست مرد ناز دو بالا
آینه پیش جمال یار ندارم
۶
گرچه سر دست آفتاب گرفتم
رنگی ازان دست پرنگار ندارم
۷
از دل گرم است مایه دار جنونم
هیچ توقع ز نوبهار ندارم
۸
نخل خزان دیده ام که برگ اقامت
در چمن خشک روزگار ندارم
۹
باعث هشیاریم نه زهد و صلاح است
باده به اندازه خمار ندارم
۱۰
کافر حربی ز جنگ سیر نگردد
صلح توقع ز چشم یار ندارم
۱۱
صیقل آیینه است شهپر طوطی
از خط سبزش به دل غبار ندارم
۱۲
چهره زرین چو مهر زینت من بس
صائب اگر رخت زرنگار ندارم
نظرات